Van Nieuw-Zeeland naar echt Zeeland

Kia ora!!

Het is alweer een tijdje geleden, maar mijn reis was nog niet klaar na mijn laatste post. Ondertussen ben ik alweer 3 weken thuis in het koude weer en langzamerhand begin ik alweer te kijken voor een volgend avontuur.

In mijn laatste post vertelde ik dat ik in Rotorua op een andere bus zou stappen om de oostkust van Nieuw-Zeeland te bezoeken. Na lang wachten op de bus was hij eindelijk daar. Een klein busje voor maximaal 16 personen, dat was wel iets anders dan een bus voor 30 man. Voor de verandering waren er nu niet alleen maar mensen die alleen reisden of met 1 of 2 vrienden, maar ook een Maleisisch gezin! Met een volle bus vertrokken we naar Gisborne om daar onze eerste nacht door te brengen. Maar voordat we naar onze slaapplaats gingen hebben we eerst een aantal korte tussenstops gemaakt.

Onze eerste stop was bij Waiotahi Beach, een mooi uitkijkpunt op het strand bij 2 soort van totempalen uit hout gesneden. De totempalen staan voor de Europeanen en de Maori's die elkaar daar ontmoette. In het bijzonder een Maori vrouw en een Europese man. Erg mooi om te zien, vooral met de zee op de achtergrond.

Onderweg naar onze volgende korte stop hebben we heel veel mooie dalen gezien bestaande uit rivieren, steen 'strandjes' en native forrest. Het was zeker geen straf om zo lang in het busje te zitten, het landschap is echt adembenemend.

De tweede stop was de Titirangi Look Out op de Kaiti Hill. Een plek waar je prachtig uitzicht had op de stad Gisborne en zijn omgeving. Halfverwege deze berg kwamen we een standbeeld van Kapitein James Cook tegen. Hij was de eerste Europeaan die voet zette aan Nieuw-Zeelandse bodem in 1769. Nieuw-Zeeland is dan ook een van 's werelds jongste landen.

Na de tweede stop zijn we door gereden naar onze overnachtingsplaats. Dit was op de meest oostelijke plek in Nieuw-Zeeland. Na het diner hebben we op het strand rond een kampvuur een heel gezellige avond gehad. Met het geluid van de zee op de achtergrond een een sterrenhemel die je alleen maar op Discovery Channel ziet. Je kent de plaatsjes wel waar je tussen de duizenden sterren een soort van oranje/roze stof ziet, altijd heb ik gedacht dat dit photoshop was, maar iets mooiers dan dat heb ik nog nooit gezien. Wanneer je hier op een heldere avond/nacht naar de lucht kijkt vind je de sterren vast al geweldig. Maar daar, is het echt ongelofelijk, nog nooit heb ik zoveel heldere sterren op één avond gezien.

Omdat deze plaats vlak langs de eerste tijdzone lijn ligt waar de dag begint word het 'the first place in the world to see the sunrise' genoemd. De volgende ochtend wilden we dan ook de zonsopgang bekijken, maar helaas was het hier te bewolkt voor. Na nog een tijdje te wachten tot de wolken weg gingen, wat niet zo mocht zijn, zijn we weer de bus in gegaan. Op naar Tolaga Bay Warf.

Tolaga Bay Warf is een 660 meter lange pier in zee, de langste van Nieuw-Zeeland gelegen in een prachtige baai. Met aan de ene kant enorm grote rotsen en aan de andere kant een klein strandje en uitzicht op bossen en bergen. Hier kregen we ongeveer een uurtje de tijd om van de omgeving te genieten, de beentjes te strekken en een duik te nemen vanaf de pier. De mensen die mij in de tijd dat ik terug ben hebben gesproken of mij op facebook volgen weten vast wat er hier gebeurd is. Een trafisch ongeval met één van onze groepsgenoten. Het was een heerlijke dag en perfect weer om te zwemmen. Samen met een aantal anderen sprong ik een paar keer van de pier af. Na de sprong zwommen we vrijwel meteen terug naar de ladder om terug de pier op te klimmen en sprongen we nog eens. Na een aantal sprongen vond ik het wel mooi geweest en begon ik terug naar land te lopen.

Eenmaal halfverwege de pier rende onze tourguide/buschauffeur Jason de pier op. Wat ik een beetje vreemd vond, omdat we nog maar een kleine 20 minuten hadden voordat we weer terug de bus in zouden stappen en Jason nogal stipt was. Ik keek nog even achterom om te kijken of er iets aan de hand was. Maar voor mij leek het oke, dus ik liep verder. Eenmaal op het land aangekomen bij een aantal andere groepsgenoten vertelden zij me dat de Maleisische familie aan het einde van de pier naar Jason zwaaide, waarop hij de pier op rende. Ik vond het vreemd, maar dacht er niks bij het was tenslotte een prachtige dag, wat kon er mis gaan?

Jason rende terug naar land om zijn surfplank te halen en weer terug de pier op. Ik werd toch wat nieuwsgierig want dit was vreemd. Voordat Jason de pier terug op rende vertelde hij kort wat er aan de hand was. Ik begon me op dat moment toch een beetje zorgen te maken dus ik rende samen met nog 2 anderen de pier op. Eenmaal daar kregen we te horen dat de jongen (37) van het Maleisische gezin ook van de pier was gesprongen en daarna gewoon, normaal, gecontroleerd in zee leek te zwemmen. De rest van de mensen was ondertussen alweer terug op de pier, om op te drogen voordat we de bus weer in moesten. En omdat hij er gecontroleerd leek, ging de rest gewoon verder waar ze mee bezig waren. Tot het moment waarop ze een kuch en een soort kreet hoorden vanonder de pier. Een van onze groepsgenoten sprong in het water om polshoogte te nemen. Hij zag dat de Maleisische man in moeilijkheden was, zwom naar hem toe en pakte hem vast. Met dat hij de man vast had probeerde hij naar de trap te zwemmen. Wat door de deining toch best moeilijk was. Met de eerst volgende golfslag werden ze tegen een pilaar van de pier aan geslagen en naar de bodem gezogen. De jongen moest hem wel los laten om zichzelf te helpen. Hij liet de jongen los en zwom naar boven, waar hij een stalen soort pijp die uit de pierstak kon vast pakken. Terwijl hij aan de pijp hing zocht hij naar de Maleisische man, maar nergens zag hij iets wat ook maar een beetje op een lichaam leek.

Toen hij het water uit kwam bleek dat de hulpdiensten al waren gebeld en was Jason gearriveerd met zijn surfplank. Jason sprong het water in en ging opzoek naar de Maleyer. Op het moment dat de jongen uit het water kwam stond ik ook op het einde van de pier, te praten met de andere mensen uit onze groep die op het moment van aanwezig waren. Samen met hun heb ik vanaf de pier gezocht in het water of we enig teken van leven zagen. Er kwamen een helicopter, twee reddingsbootjes en twee duikers om te zoeken. Maar na bijna 4 uur te hebben gezocht was er nog steeds geen spoor van leven.

De rest van de Maleisische familie was verscheurd, gebroken en erg emotioneel. Het gezien bestond uit, vader, moeder, broer en zus (tweeling) en tante waarvan de broer van de tweeling was verdronken. De moeder was gebroken, de noodkreten, het huilen en heel haar doen en laten waren verschrikkelijk om te zien. De vader hield zich groot, net als de zus en de tante. De tante kwam nog maar mij toe, om te zeggen dat ze het zo erg vond dat ze onze vakantie 'verpest' hadden. Het was heel zwaar om haar zo te zien en ik heb dan ook nog even met haar staan paten, om haar duidelijk te maken dat onze vakantie niet verpest is. Maar juist die van hun. De familie was op vakantie in verband met Chinees nieuwjaar, want van origine waren ze Chinees. Wat een leuke vakantie moest zijn, liep uit in een vakantie met een dodelijke afloop.

De familie stond erop dat wij onze reis zouden voort zetten. Zij kregen namelijk accomodatie aangeboden terplekke totdat het lichaam gevonden was. Uit respect voor de familie hebben we als groep besloten om hiernaar te luisteren en zijn we met dubbele gevoelens naar onze overnachtingsplaats gegaan.

Aangekomen op onze overnachtingsplaats hebben we eerst even de tijd genomen om er even over te praten en na te denken. Want als je zo iets van dichtbij mee maakt is niet niks. Het was een prachtige, rustige locatie waar we alle tijd en ruimte hadden om op onze eigen manier er even bij stil te staan. Het was een soort hostel in the middle of nowhere aan zee. Vanaf een mooi grasveld liep je een trappetje af naar een jacuzzi, en als je het trappetje nog verder afliep stond je op het strand, met prachtige rotsen in het water. 's Avonds hebben we met een groepje even goed gebruik gemaakt van de jacuzzi met wat biertjes en wijntjes. Met de prachtige sterrenhemel boven ons, en de prachtige zee voor ons was dit een hele mooie, indrukwekkende manier om de dag af te sluiten.

De volgende dag zijn we na een paar stops gelijk terug gereden naar Rotorua, ons eindpunt. Dit omdat we heel veel tijd waren verloren vanwege het ongeval. Hierdoor hadden we best veel tijd verloren, waardoor we een nacht hadden overgeslagen, inclusief een aantal stops. Op terug weg naar Rotorua zijn we nog gestopt bij een woodcarving galerij. De eigenaar deed het houtsnijden en schilderen als beroep en hier mochten wij ook wat van de carvings verven als we dat wilden. Ik heb dit ook gedaan en vond het geweldig! Het is eigenlijk gewoon een stuk hout dat ik aan het verven was, maar de Maori stijlen, versieringen en kunsten vind ik zo geweldig!

Na mijn creatieve geest los te hebben gelaten gingen we weer de bus in naar de meest oostelijke vuurtoren van Nieuw-Zeeland, een Manuka honig fabriekje (een speciaal soort honing) en een macademia noten plantage waar ze de meest lekkere zelf gemaakte macademia ijs hadden!! De plantage had een soort terras wat het mooiste uitzicht gaf wat ik in heel mijn reis heb gezien en alle paden waren niet van kiezels maar van macademia omhulsels.

Daarna zijn we terug naar Rotorua gereden en ben ik terug op een andere bus gesprongen. Weer een grote bus deze keer en op naar Lake Aniwhenua en Taupo!

Vanaf Rotorua naar Lake Aniwhenua was een erg lange rit voor mijn gevoel, maar eenmaal aangekomen was het prachtig. We sliepen aan een meer met voor de verandering, super comfortabele bedden:) Hier heb ik geleerd hoe de Maori's vlechtkunst moet, flaxen. Ook wilde ik hier paling leren vangen in het meer met mijn handen. Maar door het weer van voorgaande dagen kon dit helaas niet door gaan. Het diner was tipisch Maori bereid in een put in de grond. Er word een kuil gegraven waarin ze een vuur maken. Op dit vuur worden speciale stenen gegooit. Dan worden er manden op elkaar gestapeld waarin het voedsel zit, dit in een speciale volgorde voor de garing goed te krijgen.dan worden er een heleboel natte dekens overgegooid, gevolgd door een zeil en heel vele zand. Na 3 uur is het eten dan eindelijk klaar en kan je aan tafel.

De volgende dag zijn we in een ontzettend harde regenbui vertrokken naar Taupo, en ging ik dan eindelijk één van de dingen van mijn bucketlijstje kunnen afvinken, namelijk: SKYDIVEN!! Van 4,5km ben ik uit een vliegtuig gesprongen met instructeur. Het was ge-wel-dig en ik zou het zo nog eens doen. De lucht was kraak helder waardoor je alles perfect kon zien en de uitzichten echt adembenemend waren. En eenmaal op de grond, was ik niet alleen onder de indruk van het uitzicht, maar stond ik ook stijf van de adrenaline, wat een kick!

Daarna zijn we door gereden naar Whakahoro. Een plek in the middle of nowhere, maar echt in the middle of nowhere want je had hier zelfs geen verbinding met je telefoon. Met een bus over veel te krappe bergpassen en bruggetjes voelde niet erg veilig, maar we zijn er gekomen.

Hier zijn we twee nachten gebleven en hadden we de kans het landleven van NZ van dichtbij te zien. De eerste nacht was er feest, het kampvuur ging aan en er kwam zelfs een 'DJ' draaien. Maar ik was zo moe, dat ik al lekker vroeg in mijn bedje kroop en zo was vertrokken. De volgende dag had ik een aantal activietien gekozen, namelijk een paardrij tocht en geiten jagen. Nu denk je vast, wat verschrikkelijk dat ze daar jagen op geiten! Maar volgens de eigenaren was dit nodig, omdat er een plaag van geiten is en zij een bedreiging vormen voor de enige echte kiwi vogels. In de ochtend ging ik met een gids en 1 ander person opzoek naar geiten. We hebben eerst letterlijk 3,5 uur rond gereden op de heuvels en bossen maar hebben geen geit gezien. Toen besloten we om de quad ergens stil te zetten en te voet opzoek te gaan. Na bijna een uur te hebben gelopen gaf ik het op, mijn benen wilde niet meer en ik zelf was er ook wel klaar mee. Een plaag aan geiten, maar geen geit te zien.. Dus ik liep terug naar de quad. Hier heb ik lekker in het zonnetje gelegen en met iemand anders uit de groep zitten praten die langs kwam gelopen. Iemand die heel streng tegen jagen was en mij daar ook wel van wilde overtuigen. Wat hem niet gelukt is. Na een tijdje hoorde ik ineens schoten, en ja hoor een 20 minuten later kwam onze gids en mijn groepsgenoot terug gelopen. Allebei een bebloed shirt van het dragen van de geit en het konijn. We zijn met onze buit terug gereden naar het kamp en daar hebben we ze gevild en hebben we een paar mooie stukjes vlees gekregen die ik 's avonds zou klaar maken voor de groep.

Na het ochtend jagen ben ik 's middags op een paard gesprongen en hebben we een prachtige tocht gemaakt door het mooie Nieuw-Zeelandse landschap. Maar oh wat had ik een zere kont na 4 uur paardrijden!!

's avonds ging ik samen met een groepsgenoot geit en konijn van de BBQ klaarmaken. Maar omdat ik de barbeque niet aankreeg vroeg ik hulp aan de jongen die mij ging helpen met klaarmaken. Met veel moeite kreeg hij eindelijk de barbeque aan, en net toen we elkaar een high-five wilden geven omdat hij aan was.. vloog de complete barbeque in de hens!! Hij heeft hem snel uitgezet en het gas maar afgekoppeld en we zijn veilig in de keuken verder gegaan met klaarmaken.

Bijna niemand wilde wat van het vlees eten, de één vond het zielig, de ander was vegetarier en weer een ander at alleen koosjer eten. Best jammer, want het was echt heel lekker! Maar des te meer was er voor de rest!

De volgende ochtend vertrokken we vroeg naar het Tongariro National Park. Hier kon je een hike doen op de Tongariro Alpine Crossing. Een enorme slapende vulkaan. Dit heb ik maar achterwege gelaten, want ik had nog steeds last van mijn kont en van mijn benen. Dus ik heb de buschauffeur geholpen met het schoonmaken van de bus en ben daarna samen met twee anderen in de jacuzzi op onze verblijfplaats gesprongen.

's Avonds toen iedereen terug was hebben we gezellig gedineerd met z'n allen en hebben we nog wat drankjes genuttigd onder de sterren.

De volgende dag vertrok de rest al vroeg, zij gingen naar het zuider eiland van Nieuw-Zeeland. Behalve ik en 2 anderen uit onze groep. Wij gingen terug naar Auckland. De busreis was echt, echt, echt ontzettend lang! Eenmaal in mijn hostel in Auckland was ik blij dat ik een bedje had. Totdat ik mijn kamer in kwam... Op mijn kamer sliep een Italiaan samen met zijn vriend, die dacht dat hij DJ was. Maar de herrie die hij maakte, ja echt ik werd er niet goed van. Wat voor muziekstijl dat was weet ik niet, ik kon het gewoon iet plaatsen! Haha, maar gelukkig waren ze allemaal wel heel aardig.

Ik heb twee nachten in dit hostel geslapen voordat mijn vlucht vertrok. Ik heb heerlijk geslapen en was blij om eens even een tijdje niks te doen in plaats van continu in de bus en uit de bus te springen. Behalve toen ik in de bus naar het vliegveld zat. Aan de ene kant was ik blij om weer naar huis te gaan, aan de andere kant had ik het gevoel nog maar 10% van Nieuw-Zeeland te hebben gezien. Ookal was ik er wel aan toe om naar huis te gaan, van mij had het nog wel wat langer mogen duren.

Een 10,5 uur durende vlucht naar Kuala Lumpur, Maleisie en vanaf daar nog eens bijna 14 uur naar Amsterdam om vervolgens nog eens bijna 3 uur in de auto te zitten. Ik keek ontzettend op tegen de terug reis! Niet omdat ik terug naar huis ging, maar de reis opzich. In totaal ben ik bijna 29 uur aan het reizen geweest voordat ik voet mocht zetten in mijn huis.

Nu, eenmaal een paar weken thuis, ben ik eindelijk van mijn jetlag af. Het heeft me ongeveer 2 weken gekost om daar helemaal vanaf te zijn. Strakjes kan ik weer lekker beginnen met werken en ik heb me ook ingeschreven voor een nieuwe opleiding. Na veel en ontzettend lang te twijfelen heb ik gekozen voor journalistiek in Utrecht. Het is jammer genoeg een loting studie dus ik zit voorlopig nog even in spanning of ik aangenomen word of niet. Maar ik ben wel al lekker aan het rondneuzen voor een kamer.

Na dit geweldige avontuur is het voor mij tijd om weer aan een nieuw avontuur te beginnen, studie in Utrecht. Maar stiekem heb ik alweer een nieuwe reis in mijn hoofd, namelijk: vanaf Moskou met de trans Siberie express naar Mongolie om daar een aantal weken te blijven. Dan verder met de trans Siberie express naar Peking in China om een tijd in China te blijven en dan naar Japan met eventueel nog een stop in Zuid-Korea.

Ze zeggen wel eens dat drugs, roken, alcohol, gokken en tattoo's verslavend zijn. Maar ik denk dat reizen nog veel verslavender is. Nu ik zo'n klein stukje van de wereld heb mogen zien, ben ik alleen nog maar meer nieuwsgierig geworden naar de rest. En dan met name de gebieden waar niet iedereen naartoe gaat.

Hoeveel zin ik ook heb om te reizen en hoe jammer ik het vond om terug te komen, zo blij ben ik toch eigenlijk wel om weer terug te zijn. Want er is maar 1 plek die echt Zeeland genoemd mag worden, en dat is hier.

XOXO

Sinitta

Mooi Maleisie

Mijn tijd in Maleisie zit er alweer op en ondertussen ben ik alweer een paar dagen in Nieuw-Zeeland. Nadat ik bij Johan en Jolanda thuis kwam heb twee hele leuke weken gehad. Vorige keer vertelde ik over de firefly tour, een van de dingen die ik heb gedaan in Maleisie.

Voor de firefly tour gingen we op een bootje een rivier op. We vaarden door bossen en wat moeras totdat de zon onder ging. Onderweg kwamen we een aantal mannen tegen die aan het vissen waren naar garnalen/scampi's. En toen de zon bijna onder was kwamen ze naar onze boot toe gevaren, om hun vangst te laten zien. Nu heb ik al best wel wat verse vis gezien hier en in Nederland. Maar deze waren zo super vers, ze leefden nog gewoon! Kort daarna zagen we allemaal apen in een boom zitten, op de meest dunne takken. Dat deden ze blijkbaar zodat, wanneer er een vijand aankwam, ze de trillingen voelden en konden vluchten. Onze guide scheen op de apen met zijn zaklamp, waar door ze snel weg renden en opzoek moesten naar een andere slaapplaats. Zielig die beestjes!

Ook heb ik weer een hike gedaan, ja.. een hike. Ik verklaarde mezelf eerst een beetje voor gek om er nog eens aan te beginnen. Maar deze hike was niet zo zwaar en lang gelukkig. Samen met Johan ging ik de strijd aan en volgden we een rivier die vanuit het oerwoud kwam. Na een tijd moesten we over een hangbrug, maar de hangbrug was ingestort! Dus zijn we maar weer terug gegaan naar een waterval waar je kon zwemmen. Het water was een beetje koud maar eenmaal erin was het prima. Op een gegeven moment zat ik alleen met mijn voeten in het water en ineens voelde ik iets aan mijn grote teen knagen!! Wat bleek, de visjes die iedereen kent als Dr. Fish leefden daar in het wild. Als ik dat had geweten had ik de visjes in Kuala Lumpur wel gelaten, hier is was het gratis met een prachtig uitzicht!

De Maleisische mensen zijn wel super nieuwsgierig, zodra ze zien dat je een westerling bent gaan ze eerst even naar je staan kijken. En daarna komen ze naar je toe om te vragen waar je vandaan komt en wat je hier doet. Wel op een vriendelijke manier hoor, gewoon omdat ze nieuwsgierig zijn. Je word bijna op een voetstuk gezet als je ergens bent. Soms is het wel wat ongemakkelijk en denk je dat je iets raars aan hebt of dat er iets tussen je tanden zit ofzo.

Wat erg populair was in Maleisie was straatracen met scootertjes in de avond, gewoon op de openbare weg. Als we dan ergens heen reden om te gaan eten of een drankje te doen, zag je weer een groep 'scooterboys' van soms wel 20 man of meer op de hoek staan. En zodra ze konden, begonnen ze te racen en te stunten op de openbare weg. Wel grappig om te zien, maar levens gevaarlijk! Wat me aan de scooter en motorrijders echt opviel was, dat ze altijd een jas achterstevoren aan hebben.. Waarom.. ik zou het niet weten, maar heel grappig om te zien.

We hebben ook nog bij een Indisch tentje gegeten. Verscholen tussen wat gebouwen was er een terasje en een keukentje van, zeg 12 vierkante meter. Ze hadden elke dag maar twee keuzes voor eten, dus dat was makkelijk. Je kreeg een bananenblad als bord en ze kwamen aan tafel met de pannen om zo het eten op je bananenbord te scheppen. Het was heerlijk! Echt super lekker, en een leuke ervaring.

Na Maleisie was het tijd voor mijn laatste stop NIEUW-ZEELAND!! Aangekomen op het vliegveld in Kuala Lumpur werd mijn vlucht vertraagd met een uur, waarom? De dag ervoor was de eerste dag van Chinees Nieuwjaar en een van de crewleden had zich verslapen.. Haha, daar heb ik gelukkig nooit last van:P Eenmaal in het vliegtuig was het een prima vlucht, heel rustig. Gelukkig maar want telkens als er turbulentie is denk ik dat we neerstorten. Stiekem ben ik een beetje een schijterd als het gaat om vliegen. Om 01:00 's nachts kwam ik aan in Auckland. Ik dacht zelf voordat ik vertrok dat het 1u smiddags zou zijn (het was een 12-uurs klok op het ticket) dat ik aan zou komen. Dus ik had een hostel geboekt rond 15:00u. Waardoor ik, toen ik eenmaal aankwam in Auckland, nog maar een paar uur op het vliegveld heb geslapen voordat ik naar mijn hostel ging.

Eenmaal in mijn hostel en na een heerlijke douche heb ik geprobeerd om mijn tours in Nieuw-Zeeland in te boeken. Ik had ze al geboekt maar ik moest zelf via internet datums inboeken voor wanneer ik wilde beginnen e.d. Wat bleek nou, het bedrijf waarbij ik de tours had geboekt had maar 1 tour ingeboekt op mijn account in plaats van 2. Na een dag daarover te hebben gemaild was het eindelijk geregeld. Maar ik moest wel nog een dag wachten tot ik op de tour kon. Dus moest ik nog een extra nacht bijboeken in mijn hostel. Maar mijn hostel zat vol voor die nacht, door een concert en omdat de cricket worldcup aan de gang was in Auckland. Een koppel die verbleef in het hostel stelde voor of ik in hun van willde slapen. Die hadden ze diezelfde dag gekocht om binnen een paar dagen met die auto te vertrekken en rond te trekken door NZ. Maar ik wilde eerst zelf opzoek gaan naar een plek en hun niet tot last zijn. Maar na anderhalve dag te hebben gezocht besloot ik toch hun aanbod aan te nemen. Ik wilde namelijk niet tussen de 400 en 4000(!!!!!) voor 1 nacht betalen. Toen we met z'n 3en de van aan het klaar maken waren kwam de jongen van de receptie naar ons toe. Hij vertelde ons dat als je in Auckland slaapt in je auto dat je kans hebt op een boete van 200 dollar. Dus hij bood me dan eindelijk een gratis slaapplek op de bank aan.

Toen ik in de late uurtjes voordat ik ging slapen nog even op mijn telefoon zat kwam de eigenaar van het hostel binnen. En vroeg aan een andere jongen die op de bank lag te slapen in welke kamer hij hoorde, de jongen mompelde iets van dat hij het niet meer wist. De eigenaar vroeg het nog eens en de jongen zei kamer nummer 12 en moest zijn naam geven. De eigenaar liep weg en kwam na een paar minuten weer terug, wat bleek nou.. de jongen stond helemaal niet in het systeem en kreeg woordenwisselingen met de eigenaar waarna de eigenaar hem eruit gooide. Ik kreeg het alweer spaans benauwd natuurlijk, want ik had ook geen kamernummer en stond ook niet in het systeem. En ja hoor, de eigenaar vroeg mij ook in welke kamer ik verbleef. Nou ik scheet 7 kleuren, het was namelijk al 2u 's nachts en anders moest ik op straat slapen! Dus ik begon mijn verhaal met: Okay, I'm gonna be very honest with you.. en vertelde mijn hele verhaal met als afsluiter dat ik best bereid ben te betalen. Dit in combinatie met een pruillip en puppyoogjes gaf de doorslag. Ik moest betalen en kon lekker gaan slapen.

De volgende dag vroeg zat ik dan eindelijk op de bus van mijn tour. Eerst gingen we naar de oost kust naar een strand met zwart zand! Waar je ervoor kon kiezen om een surfcursus te doen of gewoon lekker te relaxen. Ik heb mezelf gewoon even lekker neergeploft op het strand en even mijn oogjes dicht gedaan. Maar ik ben natuurlijk ook in de zee geweest. Wat was die sterk zeg! Na het strand zijn we terug gegaan naar ons verblijf voor die nacht en heeft onze chauffeur eten gehaald. Daarna weer hup hup terug in de bus en naar een plek geweest waarvan je een fantastisch uitzicht had op de zwarte stranden en de zee, en aan de andere kant de bergen en bossen. In de avond hebben we Cards Against Humanity gespeeld, ik kende het spel niet. Maar ook deze houden we erin! De volgende dag vroeg zijn we vertrokken naar grotten en de Glowworm Caves (Waitomo Caves)! Hier heb ik heel mijn reis naar uitgekeken. We hebben eerst een wandeling gemaakt door een grot en zijn daarna naar een andere grot gegaan. In de tweede grot stapten we na een korte wandeling in een bootje om over een ondergronds riviertje te varen. Het water van het riviertje waarover we konden varen was niet erg lang, maar het was.. onbeschrijfelijk. Ik kan er geen woorden voor vinden. Het voelde alsof je in Efteling's droomvlucht zat, maar dan 1.000.000 keer beter en in real life! Heel indrukwekkend! Glowworms zijn wormpjes die aan het uiteinde een lichtgevend puntje hebben. Ze blijven 9 maanden een wormpje, dan word het een soort cocon om daarna te veranderen in een vlieg die voor maarliefst 2 hele dagen leeft!

Na de grotten zijn we naar ons verblijf voor die nacht gegaan. Dat was een soort campsite van Maori's. Ook een van de dingen waar ik het meest naar uitkeek op deze reis. De Maori's die de plek runden hebben ons een heleboel over hun cultuur verteld en zelfs een haka (Maori strijders dans) opgevoerd. Daarna moesten de jongens van de groep hun eigen haka leren, en de meisjes moesten een typische vrouwen Maori dans leren met een bal aan een touwtje. Door die bal op een bepaalde manier te zwaaien, tegen je armen te slaan, te vangen e.d. maken ze een soort beat. Het zag er zo makkelijk uit! Maar echt, het was heel moeilijk haha. Als ik filmpjes kan posten hier, zal ik de filmpjes van de optredens binnekort online gooien.

De Maori's zelf deden ook nog een optreden (niet alleen de haka). Ik was zo gefascineerd hierdoor.. ik zat met open mond en vol bewondering te kijken. Wat een interessante cultuur, prachtige gebruiken en.. ik ben verkocht.

De volgende ochtend vroeg sprongen we weer in de bus om onze reis te vervolgen naar Rotorua. Vanaf hier zal ik samen met een andere jongen op een andere bus springen om onze reis aan de oost kust van het noorder eiland te vervolgen. Hier heb ik echt super veel zin in. Dit land is echt betoverend, de tropen in Thailand en Maleisie waren prachtig. Maar op de een of andere manier is dit veel beter. Maar jammer genoeg heb ik nog maar een 10 dagen te gaan en moet ik dit paradijs alweer verlaten. Nu nog maar even goed genieten en veel foto's maken dan.

Tot over een paar weekjes,

XOXO

Bye Thailand, hello Malaysia!!

Waar ik in mijn vorige verhaal dacht toch wel al het spannends in Thailand te hebben meegemaakt wat mogelijk was. Heb ik een paar uur na het posten van mijn laatste verhaal mezelf moeten bevrijden uit mijn eigen badkamer, ben ik erachter gekomen dat nachtzwemmen niet goed is voor je gezondheid en realiseerde ik dat Thailand toch iets groter is dan Nederland.

Het begon allemaal vlak nadat ik mijn laatste verhaal had gepost. Ik ging met een paar meiden die ik hier leerde kennen dineren en daarna gingen we op stap, het was tenslotte een van onze laatste avonden hier op Koh Tao. Na een paar buckets passionfruit vodka en een heleboel dansjes te hebben gedaan was het tijd om naar huis te gaan. Eenmaal thuis wilde ik een douche nemen, want na zo'n strandfeest ben je best zanderig. Eerder had ik al ondervonden dat het geen goed idee was om de badkamerdeur dicht te doen, want het slot was niet optimaal. Maar toch deed ik perongeluk de deur dicht. Na het douchen wilde ik lekker mijn bed in duiken, maar kwam ik erachter dat ik de deur had dicht gedaan en deze niet meer open wilde. Tja, hoe los je dat op midden in de nacht? Toen ik het eerder had gehad heb ik mezelf bevrijd met heel veel geduld en de achterkant van een tandpasta tube. Ja geloof het of niet, een tandpasta tube. Al snel kwam ik erachter dat deze keer het slot helemaal kapot was en de tanpasta tube mij niet ging redden. Toen dacht ik de scharnieren eruit te halen en de hele deur eruit te tillen, maar Thaise scharnieren zijn niet echt makkelijk. Na (voor mijn gevoel uren) te denken hoe ik mezelf ging bevrijden zag ik geen andere uitweg dan het ventilatie rooster uit de deur te trekken, niet bedenkend dat dat gat natuurlijk veeeeeel te klein is voor een volwassen mens om doorheen te kruipen. Daar eenmaal achtergekomen heb ik de deur maar even vriendelijk 'verbogen'. Want wees eerlijk, een krantenkop met 'Meisje dood aangetroffen in hostel badkamer' staat best lullig tegenover de krantenkop 'Brits koppel op brute wijze vermoord op strand Koh Tao' van een maand geleden:P

De volgende dag heb ik het eerlijk verteld bij de receptie, de eigenaresse was niet blij met mijn actie, maar haar man kon het wel begrijpen en bood me een nieuwe kamer aan.

De laatste dag op Koh Tao was aangetroffen, nog 1 nachtje en ik zou mijn weg vervolgen naar Phuket en Maleisie. Nu moest ik het er dus nog even goed van nemen. Een heerlijk dagje op het strand, diner aan zee en 's avonds een dansje en een drankje. Aan het eind van de avond wilden de twee Finse meiden, die ik had ontmoet tijdens het scubadiven, en ik nog even een duik nemen in het zwembad van het resort. Na daar nog een tijdje te hebben gezwommen onder de sterren aan de prachtig heldere lucht, zijn we terug naar ons bedje gegaan. Maar allemaal hadden we geen handdoek mee dus liepen we gewoon in onze natte kleren terug naar onze kamers. In mijn kamer was het natuurlijk veel te warm dus zette ik de ventilator aan. Eenmaal wakker, was ik mijn stem half kwijt, had ik keelpijn en liep ik heerlijk te hoesten. Dus: als je van plan bent om 's nachts te zwemmen, neem of droge kleren mee en een handdoek, of laat de ventilator uit!

En toen was het dan zover, ik moest mijn spullen pakken en naar Phuket. Na te hebben geluncht met de 2 meiden uit Finland ben ik vertrokken naar de pier van het eiland. Vanaf daar zou ik met een boot/catamaran naar het vaste land gaan om vervolgens met een taxi naar Phuket te gaan. Na een hoop gedoe bij een reisbureau daar om mijn transport naar Phuket te regelen kon ik dan eindelijk op de boot stappen. Waarom het zo'n gedoe was? Omdat ik de volgende dag om 10u moest vliegen en ik dat niet zou halen met de boot rechtstreeks naar Phuket. Ik vroeg mezelf af hoeveel kilometer en hoeveel uur ik dan wel niet onderweg zou zijn. Om 1400u vertrokken en 's avonds om 00:00u aankomen in Phuket, dat is dus een redelijk eindje. Ik had verwacht er misschien 5 of 6 uur over te doen, maar het bleek toch iets verder te zijn dan ik dacht! Het laatste stuk van deze reis was met een taxi vanaf het vliegveld van Phuket naar mijn hostel. Ik vertelde de mevrouw achter de balie waar ik heen moet en zij regelde een taxi voor mij. Eenmaal in de taxi gestapt raakte ik een beetje aan de praat met de taxi chauffeur. Maar al snel kwam begon de man mij een beetje tegen te steken, waarom was ik nog niet helemaal zeker. Maar toen we begonnen te praten over dat ik de volgende ochtend weer terug naar het vliegveld moest werd het duidelijk. Zodra ik dat vertelde zei de taxi chauffeur dat ik beter in het hotel van een vriend van hem kon verblijven en dan zou ik morgen gratis vervoer naar het vliegveld krijgen. Ik vertrouwde er natuurlijk niks van en bleef zeggen dat ik gewoon naar mijn eigen hostel wilde gaan die ik hem verteld had en waarvoor ik betaald had. Na een hele discussie waarin hij maar bleef zeggen dat ik niet slim was e.d. dacht ik dat ik duidelijk was geweest en viel het stil. Totdat hij op een gegeven moment stopte langs de kant van de weg bij een aantal winkels. Ik was ondertussen al aardig pissig geworden op mijn chauffeur dus ik vroeg hem wat hij ging doen. Het enige wat hij zei was: just wait' en hij stapte uit. Ik deed gauw de deur op slot en bleef zitten. Ineens werd er op het raam geklopt en stond er een vrouw heel vriendelijk kijkend naar me te zwaaien. Ik deed het raam een stukje open en vroeg wat ze wilde. En ja hoor, weer iemand die me wilde omkopen om daar te slapen. In Thailand begrijpen ze 'nee' soms niet. Maar duidelijk dat ik ben, begrepen ze op een duur wel dat ik naar mijn eigen geboekte hostel wilde gaan. De rest van de rit heb ik geen woord meer tegen mijn chauffeur gezegt en alleen maar zitten kijken of hij niet weer ergens op een vreemde plek stopte. Maar gelukkig kwam ik toen veilig in mijn hostel aan en kon ik lekker gaan slapen.

De volgende morgen, hup in het vliegtuig om aan een nieuw hoofdstuk van mijn reis te beginnen. Next stop, MALAYSIA!

Na een korte vlucht kam ik dan aan in Malaysia, truly Asia! Snel gezocht naar wifi terwijl ik stond te wachten op mijn koffers. Want ik had nog niks geboekt om te overnachten. En ik heb een app waarmee ik zo een hostel naar keuze kan boeken. Eenmaal geboekt ben ik naar het hostel gegaan, toen ik daar aankwam en wilde inchecken kwam ik er achter dat ik pas vanaf de volgende dag had geboekt in plaats van vandaag. En omdat ze geen plek hadden stuurden ze me naar een hostel om de hoek. Ik was blij dat het maar voo 1 nachtje zou zijn, want dit hostel was echt niks. Geen ramen, heel donker, oud, muf, vies. De volgende ochtend ben ik dan ook zo snel mogelijk terug gegaan naar het hostel waar ik eigenlijk had geboekt. Dit hostel was heel erg leuk! Best groot, hele leuke mensen, verschillende activiteiten en easy going.

Op de eerste dag in Kuala Lumpur, Maleisie kwam ik erachter dat een Brits koppel, die ik had ontmoet tijdens de rondreis door Thailand, ook in Kuala Lumpur was. De eerste twee dagen heb ik dan ook met hun opgetrokken en van alles bezocht. We zijn naar de Petronas Towers geweest (Twin Towers) en erop, een bird park, China Town en Central Market. Op de laatste avond samen met hun was Tom (de jongen van het koppel) nogal ziek, maar die avond zouden ze een food tour doen. Tom wilde niet gaan en, lief dat ze zijn, mocht ik in zijn plaats mee. De food tour was een geweldige ervaring. We gingen met een groep een busje in en reden zo naar 4 verschillende locaties om verschillende soorten eten te proberen. De eerste stop was local Maleisisch eten, stop twee was local Chinees eten, stop 3 was een markt waar eigenlijk alleen locals komen en eten kopen en de vierde stop was local Indisch eten. Het bleek dat op de plek van het Indisch eten ook een Indisch feest werd gevierd. Overal was muziek, kreeg je gratis zoetigheid en zag je mensen in typisch Indische kledij. Het was dan ook heel gezellig om daar te zitten. En best bijzonder om dat mee te maken.Maleisie heeft invloeden van een aantal Aziatische landen, maar de 3 landen waarvan wij de food tour hebben gedaan zijn het grootst in Maleisie. Dat maakt dit land heel bijzonder en nu snap ik de slogan van het land: Malaysia, truly Asia.

Na de twee dagen met het Britse koppel heb ik even een rust dag genomen. Niet alleen omdat ik nog steeds een beetje moest bijkomen van de stapavonden in Thailand, maar ook omdat ik nog steeds snotverkouden was. Op deze dag heb ik met Jolanda afgesproken wanneer wij elkaar zouden ontmoeten. 's Avonds had het hostel een kroegentocht georganiseerd, en daar kan ik natuurlijk geen nee tegen zeggen! Vooral omdat er twee mensen die in het hostel werken mee gingen, waar ik het erg goed mee kon vinden. Voor het eerst in mijn leven heb ik een blikje bier moeten adten voor een drinkspel in teamverband, en ik kan mijn team natuurlijk niet laten zitten!:P Bij mij in het team zat ook een Deense jongen/man, ik dacht dat Denen best wel wat aankonden, maar juist door hem verloren we. Ach, dat mocht de pret niet deren, het was een top avondje!

Jolanda en haar man komen uit Oostburg maar wonen in Maleisie. Op aanraden van een aantal mensen die haar kennen heb ik contact met haar opgenomen.

De volgende dagen in KL heb ik dan ook doorgebracht met Jolanda. We hebben lekker samen geluncht en gekletst en daarna gingen we naar de fontijnen achter de Twin Towers. Elke avond om 20:00u is hier namelijk een waterballet, met muziek, licht en de fontijnen. Na het dinner hebben we tot 21:30 zitten wachten tot het waterballet zou beginnen. Maar om de een of andere reden was het vanavond niet. Daarom zijn we maar een drankje wezen doen in het Hardrock Cafe Kuala Lumpur.

De volgende dag weer vroeg op, want vandaag gingen we met een taxi langs een aantal sightseeing plaatsen in en rond Kuala Lumpur. Eerst zijn we naar de Batu Caves geweest, dat is een soort bedevaardsplaats voor de Indische bevolking in KL. Er is een buddha van 42 meter hoog met daarnaast een trap van bijna 300 treden om de grot in te gaan waar een tempel staat. Wij zijn de trap niet op geweest, het was heel druk door het Indische feest van een paar dagen voorheen wat nog steeds aan de gang was, en omdat het veel te warm was. Na de Batu Caves hebben we het oude en het nieuwe paleis van de koning bezocht. Het nieuwe paleis mochten we alleen bekijken van achter de hekken, de koning woonde hier namelijk. Het oude paleis is een museum, waar de koning vroeger woonde (een 3 jaar geleden ongeveer). Interessant om eens te zien hoe een koning leefde! Na de koninklijke bezoekjes zijn we naar een Chinese tempel geweest. Hier was het ook erg druk! Dat kwam doordat het Chinees nieuwjaar is 19 februari. Overal zag je kleine Chinese mannetjes en vrouwtjes vanalles in elkaar knutselen.

Na al de bezichtigingen wilden we nog een poging doen bij het waterballet. En deze avond was het raak! Na eerst een Chinese show met een Chinese draak en bijpassende muziek begon het water ballet. Prachtig om te zien en wat me verbaasde was dat het op moderne muziek was. Jolanda stelde voor om daarna een drankje te doen in het Traders rooftop terrace. Onder het genot van een Pina Collada en met een geweldig uitzicht over de Petronas Towers en de rest van de stad hebben we de avond afgesloten.

Mijn laatste dag in Kuala Lumpur was aangekomen en vandaag zou ik samen met Jolanda en Johan naar hun woonplaats in Maleisie gaan. En weer had ik me zwaar vergist in de afstand, want in totaal zijn we zo'n 4/5 uur onderweg geweest met de auto! Wel met een tussenstop, maar toch een lange rit. Toen we aankwamen in hun huis ben ik niet veel later naar bed gegaan, ik kon wel wat slaap gebruiken.

Ondertussen heb ik mijn tweede nacht bij Jolanda en Johan erop zitten. Gisteren heb ik de stranden en een lokaal vissersplaatsje gezien en zijn we 's avonds een drankje gaan doen. Vandaag gaan we een bezoekje brengen aan de lokale mall en misschien dat we vanavond een firefly tour gaan doen op een rivier. Dan ga je in een bootje een rivier op door de bossen en zie je overal om je heen kleine vuurvliegjes vliegen! Jammer genoeg ben ik wat te vroeg om de schildpaddentrek te kunnen meemaken. Maar er zijn nog genoeg andere dingen om hier te doen en te zien.

Voor mijn gevoel ga ik nog lang niet naar huis en duurt het nog even voordat ik in het vliegtuig naar Nieuw-Zeeland stap. Maar over 10 dagen ben ik al in Auckland! Dat is veel te snel! Misschien maar al eens gaan nadenken over een volgende reisbestemming..

XOXO

Het Thaise eiland leven

Het is weer een tijdje geleden, maar ik moet natuurlijk wel iets hebben om over te schrijven. Na het prachtige noorden van Thailand zijn we naar het zuiden vertrokken. Hup weer in de nachttrein naar Surat Thani. Eenmaal aan gekomen konden we kiezen om naar weer een hoop tempels te gaan kijken en het zomer paleis van de koning te bezichtigen. Ik had eerlijk gezegd wel genoeg tempels gezien en daarom koos ik ervoor om een dagje lekker niks te doen. Ja, in de zon liggen en relaxen natuurlijk! Dat kon ik ook wel gebruiken na de hike, dus heb ik ook nog maar een uurtje genoten van een heerlijke Thaise massage. De volgende dag zijn we naar Khao Sok National Park geweest. Het is een National Park wat vooral bestaat uit rots eilanden met bos en beplanting. Super mooi! Tijdens deze vaart zijn we in een grot geweest, de naam weet ik niet precies meer maar het leek op Sparkle Diamond. De grot heeft zijn naam te danken aan een steen midden in de grot die, wanneer je er licht op schijn, glinsterd als een diamand. Het zag er heel apart uit, maar wel heel mooi. Ook hebben we een paar kleine vleermuizen gezien in de grot.

Na de grot zijn we weer in de boot gestapt en zijn we naar een soort bungalow verblijf gegaan midden in het National Park. Ze hadden een stuk of 10 bungalows, een restaurant en een receptie allemaal drijvend op het water. Ze verhuurden er ook kano's en je kon er heerlijk zwemmen. Het was heel diep en heel helder water! We hebben er heerlijk gekano't, totdat iemand van de groep leunde tegen een reling en in het water viel. Ze verloor haar camera die in de 15m diepe zee viel en zij zelf viel op een paar ijzere balken. Gelukkig had ze niks, op een paar blauwe plekken na, maar al haar foto's van de reis in het noorden waren wel weg. Maar we hebben afgesproken met de groep dat we onze foto's gingen delen zodat zij ook nog haar herinnering heeft.

Eenmaal terug op het vaste land zijn we naar de Monkey Temple geweest. Een vervallen tempel die is 'overgenomen' door allemaal aapjes. En niet zomaar een paar, wel een stuk of 150 apen zaten daar. Voordat we daar aankwamen had ik een grote tros bananen gekocht om aan de apen te voeren. Toen ik uit de bus stapte om de aapjes van dichtbij te bekijken en te voeren, wisten ze niet hoe snel ze naar ons toe moesten komen. En voordat ik het wist hing er 1 in mijn shirt en mijn arm om een banaan uit mijn handen te grissen! Daar schrok ik wel even van, vooral omdat ze er zo lief uit zien. Maar geloof me, zo lief zijn ze niet! Ik heb daar 1 ding over aapjes geleerd: raak nooit, maar dan ook NOOIT hun staart aan. Dat deed ik perongeluk, waarop de aap zich omdraaide, mij woest aankeek en naar me begon te blazen waarna hij snel weg rende.. Niet doen dus!!

Na de Monkey Temple zijn we naar ons hostel gegaan. Een soort bungalow park met rivier hutten en boomhutten. Mijn kamergenootje en ik sliepen in een boomhut, wat echt super was! Onze badkamer had een heuze waterval om onder te douchen (want de gewone douche kwam niet echt een geweldige straal uit) en bij de voordeur hadden we een patio die grensde aan onze buren hun patio. 's Avonds hebben we met een deel van de groep goed gebruik gemaakt van de patio. Drank spelletjes, muziekje, kletsen en samen liedjes zingen. Het enige wat ontbrak was iemand die gitaar kon spelen en een kampvuur.

De volgende dag vertrokken we naar het eiland Koh Samui waar we de keus kregen om naar een National Marine park te gaan of een dagje vrij te hebben. And agian.. die keus was snel gemaakt: lekker relaxen op de Thaise stranden natuurlijk! Ja, ja, ik heb een heel zwaar leven hier!

Na een dagje relaxen op Koh Samui zijn we weer vertrokken naar een ander eiland genaamd: Koh Tao. Op het eiland Koh Tao hebben we de eerste dag iets ge-wel-digs ontdekt: pannenkoeken (op Thaise wijze) met banana and peanutbutter bij een streetfood kraampje!! Oh wat was ik (als pindakaasliefhebber) blij dat ze dit hadden. De eerste avond zijn we opstap geweest, en wat kun je hier goed feesten zeg! Strandfeesten tot en met.. En hier is het na het feesten geen kapsalon of bickyburger, maar een pannenkoek met banana and peanutbutter!

Natuurlijk maakten we het niet te laat. Want de volgende dag moesten we vroeg op om te gaan snorkelen bij verschillende eilandjes rondom Koh Tao. We hebben de hele dag gesnorkelt en gezwommen en we hebben zoveel moois kunnen zien. Het water is hier zo helder. De mooiste vis die ik heb gezien is de Parot Fish. Ik kan me niet herinneren of ik een foto ervan heb gemaakt, maar als ik die heb zal ik hem zeker posten! Op 1 van de locaties tijdens het snorkelen raakte ik enorm in paniek. Ik was lekker aan het snorkelen en mooie plaatjes aan het schieten met mijn GoPro, toen ik mij ineens bedacht dat we maar een half uurtje op deze plek zouden blijven. En dan terug op de boot moesten zijn om naar onze volgende locatie te gaan. Voor mijn gevoel waren de 30 minuten al voorbij, maar ik was heel ver van de boot vandaan. Ik probeerde zo snel als ik kon naar de boot te zwemmen, toen ik mensen op een fluitje hoorde blazen en hoorde roepen dat ze gingen vertrekken. Ik raakte in paniek en kreeg mijn ademhaling niet onder controle. Iemand van de bemanning van de boot is mij toen komen redden! Eenmaal op de boot bleek het dat de boot die naast die van ons lag vertrok, in plaats van die van ons...FAIL!!! Vooral omdat ze me moesten komen redden. Maar gelukkig kon ik er heel hard om lachen, samen met de bemanning de mij ook heel hard uitlachten natuurlijk!

Eigenlijk zouden we de dag na het snorkelen terug naar Bangkok vertrekken. Maar ik bleef achter op dit heerlijk eiland. Want om eerlijk te zijn: ik heb nu veel dingen van Thailand gezien en bezocht, maar dit eiland is tot nu toe echt het toppunt! De reden dat ik op dit eiland bleef plakken in plaats van met de groep mee te gaan was omdat ik een paar dagen later naar het eiland Kho Phagnan zou gaan om daar een heuze fullmoon party mee te maken en een weekje te feesten en te beesten. Maar voordat die week kon beginnen had ik een paar dagen vrij op Koh Tao. Samen met mijn CEO (genaamd Sai, de persoon die onze groep heeft geleidt durende de rondreis in Thailand) heb ik gekeken wat ik die paar dagen kon doen, hoe ik op Kho Phagnan kon komen en hoe ik na de week feesten op Kho Phagnan in Phuket kon komen om daar mijn vlucht naar Kuala Lumpur te halen. Samen met haar heb ik al mijn transport kunnen regelen en een leuke activiteit gevonden om de tijd te doden. Namelijk: Scubadiving!!

Ik heb een scubadiving cursus gevolgd wat ik best een beetje eng vond. Want zwemmen in open water waarvan je de bodem niet kan raken en/of zien vind ik maar een beetje griezelig. Gelukkig gingen we op de eerste dag na een ochtend in het klaslokaal eerst oefenen in het zwembad met heel onze uitrusting en om de technieken gewend te worden. Het was eigenlijk best makkelijken viel reuze mee! Maarja, we waren dan ook nog niet in zee geweest. Op de tweede dag gingen we 2 keer duiken op twee verschillende plekken rondom het eiland. Wauw, wat een ervaring.. ademhalen onderwater! Zwemmen tussen de vissen! Lopen op de bodem! Het prachtige koraal! Op een diepte van maximaal 18 meter. Het was geweldig! Maar jammer genoeg was het niet alleen maar zwemmen, je uitrusting kennen en de handgebaren weten. Het was ook binnen 2 dagen een boek van 5 hoofdstukken en meer dan 270 bladzijden uit je hoofd leren. Want er was wel een 'officieel' examen aan verbonden, met berekeningen en alles er op en eraan.

Gelukkig heb ik het examen gehaald, wat helemaal niet zo officieel was als ik dacht. Want halfverwege liep onze instucteur/docent het lokaal uit en zei: guys, you can give eachother the answers, as long as I don't know it. Wat natuurlijk wel het geval was, hij liep niet voor niks het lokaal uit. Maar ach, ik heb het gehaald. Als ik wilde kon ik na deze cursus ook nog een cursus doen waarmee ik dieper zou mogen duiken, meer zou kunnen zien en zelfs een scheepswrak en een nachtduik zou doen. Maar dat heb ik niet gedaan, niet omdat ik het niet wilde maar he, ik heb nog een maand reizen voor de boeg!

Nu ben ik dus al een paar dagen aan het ontspannen op het eiland en ik geniet ervan zoveel ik kan. Want dit eiland is echt geweldig!! Hoe blij ik was om op 3 februari een echte fullmoon party te gaan bijwonen, gaat het helaas niet meer door. Door een fout van mijn reisbureau, die mij vertelden dat ik geen visa nodig had voor mijn tijd in Thailand. Wat ik dus blijkbaar wel nodig had achteraf gezien. Het zat zo:

Ik zou van 4 januari tot en met 7 februari in Thailand verblijven. Mijn laatste week in Thailand zou een week feesten zijn op Kho Phagnan inclusief het bijwonen van de enige echte fullmoon party op 3 februari. Nu is de regel in Thailand zo, dat je 30 dagen achtereen in Thailand mag verblijven zonder visa en ik zou in totaal 34 dagen in Thailand zijn. Na een aantal keer te hebben gevraagd , tijdens het proces van het samenstellen van mijn reis, of ik een visa nodig had werd mij telkens verteld dat ik die niet nodig had. Nu kwam ik er gisteravond (29 januari) achter dat ik 4 dagen te lang in het land zou zijn! De volgende dag heb ik een mail gestuurd naar mijn reisbureau met mijn klacht en wat we eraan gingen doen, ofja.. wat ZIJ eraan gingen doen. Na een mail vol verontschuldigingen en een aantal opties te hebben ontvangen hebben we het gelukkig keurig kunnen oplossen. Geen fullmoonparty voor mij, maar wel een paar dagen langer in Kuala Lumpur, mijn geld terug van de week op Kho Phagnan en het verzetten van mijn vliegticket word door hen betaald (wat als ik het zelf zou doen 250 euro zou kosten).

Eind goed al goed, een top service gelukkig en misschien kan ik zo nog wel even een uitstapje maken naar Singapore en een bezoekje brengen aan mijn oom daar! Wie weet! Voor nu nog even genieten van dit geweldige eiland en vanavond gaat het dak eraf, want als we geen echte fullmoon party bij kunnen wonen, doen we toch lekker net alsof!

Thailand aan een schoenveter

Na de eerste paar dagen op het vrijwilligers centrum heb ik nog een aantal super leuke dagen gehad met de olifanten en de vrijwilligers. Op de voor laatste avond voor mijn vertrek was het drinking/bar night. De bar op het centrum was open en daar kon je zo lang je wilde een drankje drinken onder het genot van Thaise dance muziek. Heel aparte muziek, maar toen we eenmaal een paar drankjes op hadden en met heel wat drankspelletjes achter de rug hadden, was het dikke pret. Tot een uurtje of 10.. De founder van het centrum kwam in lichte paniek met een melding: Er waren twee beren ontsnapt. Iedereen moest snel naar zijn/haar kamer en kon daar (als je dat wilde) het feest voortzetten. Maar niemand was allowed om zijn kamer te verlaten. Om een uurtje of 1 riep Edwin iedereen weer bij elkaar om te melden dat de beren weer veilig in hun habitats zaten. Iemand had de hekken open laten staan of niet goed gesloten. Dat was even schrikken!

Op de laatste dag bij de olifanten ben ik samen met 1 van de vrijwilligers van de Wildlife section naar de Slow Loris monkeys wezen kijken. Het was al nacht en eigenlijk mochten we helemaal niet meer richting de dieren gaan. Maar de Slow Loris is alleen 's nachts actief en ik wilde ze heel graag 'levend' zien. We zijn de Wildlife section in gesneakt en hebben daar de aapjes kunnen bekijken. Het zijn de meest schattige aapjes die je je kunt voorstellen.

De volgende dag had ik samen met Zayera de taxi naar Bangkok. Zij zou nog een paar dagen in Bangkok verblijven en ik moest naar mijn Thailand On A Shoestring tour. We waren veel te vroeg in Bangkok waardoor we eerst naar de bekende weekendmarkt gingen. Wat een markt zeg! Echt een markt die je ziet in films! Het is een soort van loods, die ingedeeld is als een soort doolhof. De straatjes zijn 1,5 meter breed en alle 23553 winkeltjes die er zijn stallen hun spullen zo dat er nog maar een halve meter over is om te lopen. Heel leuk om eens te zien en mee temaken. Natuurlijk heb ik ook nog wat gekocht. Zo ging ik weg met een backpack van 30 liter en heb ik toch nog maar even een trolleykoffer gekocht. En wat nieuwe shirts, want na het werken met de olifanten zijn er toch een paar shirts die er niet meer zo fris uitzien:P

Daarna ben ik naar mijn hotel gegaan en heb ik de rest van mijn groep leren kennen. Hele leuke mensen van over de hele wereld! Canada, United Kingdom, Zwitserland, Duitsland, Spanje, New York en China. Na een uitleg over de trip zijn we naar een restaurantje gegaan om daar met de groep te eten. Het restaurantje was net als de rest in Bangkok, een beetje krakkemikkig en oud. Maar super gezellig en prima eten! De man van de bediening was of dragqueen of gay, dat weet ik niet zeker, maar hij was ge-wel-dig! We hebben zoveel gelachen! Na het diner zijn we met een deel van de groep op stap geweest op 1 van de strips van Bangkok. Na een rondje over de strip kwamen we een insecten kraampje tegen. Ja, dan ben je in Thailand en dan zou je niet proberen een insect te eten. Deze kans liet ik me natuurlijk niet ontgaan. Deze meneer had alles: sprinkhanen, larven, meelwormen, duizendpoten en zelfs grote, zwarte, harige spinnen! Ik koos voor een larve van ongeveer 3 centimeter lang en 2 centimeter dik, gefrituurd en op een stokje. Na mezelf eerst te hebben gekalmeerd heb ik hem in mijn mond gestopt en begon ik te kauwen. Ik verwachte dat hij uitelkaar zou spatten en er allemaal drap uit zou lopen, maar gelukkig was dat niet het geval. Anders was ik denk ik echt over mijn nek gegaan. Hij smaakte gewoon zout en wat kruidig. Maar terwijl ik hem aan het eten was, schoot er een paar keer door mijn hoofd wat ik eigenlijk aan het eten was.. Ja dat is niet zo'n goed plan. Want als je dat doet dan moet je wel overgeven. Maar ik heb me groot gehouden en netjes mijn mond leeggegeten net als vroeger:P

Na het insecten incidentje zijn we naar een bar gegaan waar we 3 towers bier bestelden. Een tower bier is een soort tap voor op tafel van 3 liter. Ik ben geen bierliefhebber, maar moet zeggen dat het toch redelijk rap naar binnen ging. Na de towers besloten we naar een PingPong Show te gaan. Iets waar Thailand blijkbaar bekend om staat. Ik had geen idee wat het is en als je het wilt weten, google is your friend;) Hollands dat ik ben ging ik proberen een mooie prijs te regelen. We waren met een groep van 10 en wilden voor niet meer dan 300 Bath (zo'n 7 euro) zo'n show bijwonen. De meeste vroegen rond de 600 Bath, maar uiteindelijk had ik er eentje te pakken voor 280 Bath. Maar dan moesten we wel eerst nog 10 minuten met een TukTuk rijden. Dat zagen we toch niet zo zitten, wie weet in welke urbanvillage we dan zouden belanden. Dus toen zijn we maar veilig naar huis gegaan.

Op de eerste volledige dag in Bangkok hebben we heel veel dingen bekeken. We zijn op een boottour geweest, hebben ChinaTown gezien, de Flowermarket en een 'dorp' van tempels. Super mooi om te zien allemaal, wat een prachtige culturele gebouwen en beelden hebben ze hier! Na deze drukke dag gingen we met de nachttrein naar het noorden van Thailand, Chang Mai. Een reis van bijna 14u, en de trein rijd niet harder dan 80km/u. En dan durven wij in Nederland nog te klagen op het OV:P De trein reis was heel gezellig, je had in de trein aan beide kanten van het pad twee stoelen tegenover elkaar met daarboven een bunkbed. In de avond komen de conducteurs je bed opmaken en maken ze van de twee stoelen ook een bed. En de volgende ochtend komen ze weer langs om alles op te ruimen. Heel handig! Roken in de trein was een ander verhaal, je moest of in het trein restaurant zitten en dan was je verplicht wat te bestellen. Of je ging gewoon 'naar de wc', iets minder comfortabel. Maar door de stank van de toilet, merkte niemand dat je daar heb staan roken.

Eenmaal aangekomen in Chang Mai zijn we in een taxi gestapt en naar wat tempels geweest. Een daarvan was in de bergen waardoor we over een heerlijk slinger paadje naar boven moesten. Nog nooit eerder ben ik wagenziek geweest, maar ik ben er toch even flink ziek van geweest. Gelukkig heb ik het prachtige uitzicht nog wel kunnen zien, maar dat was ook alles. Na de tempels zijn we naar het Tiger Kingdom geweest waar we op de foto konden met een tijger naar keuze. Samen met een van de jongens ben ik naar de kleinste tijgers gegaan. Deze waren 3 tot 9 maanden oud, maar ze waren al groter dan de kat die je thuis in je achtertuin hebt lopen! In de avond zijn we naar een Thaise boxwedstrijd geweest. Dat was wel eens leuk om te zien, maar ik had het spectaculairder verwacht, bloederiger en wat agressiever.

De volgende dag gingen we voor 3 dagen de wildernis in. We gingen 3 dagen hiken, in hutten slapen, vies worden, noem maar op! Het was super leuk om te doen op 1 ding na dan.. hiken. God, wat haat ik lopen, hiken, klimmen en in bergen lopen!! Had het nog nooit gedaan, maar nu weet ik waarom ik het nooit eerder heb willen doen. No offence, maar ik kan niet snappen waarom mensen dat doen voor hun plezier of er zelfs geld voor betalen. Man, man, man.. nee dat was niet mijn ding. Maar naast het hiken hebben we zoveel leuke dingen gedaan! Voordat we de hike begonnen zijn we naar een waterval geweest waar we mochten zwemmen. Was dat prachtig zeg (foto's volgen)!! Daarna zijn we met volle moed en enthousiasme (*kuchkuch*) aan de hike begonnen. Na 2 uur hiken kwamen we aan in een dorpje waar we ook gingen slapen. We kregen een kleine rondleiding bij aankomst en konden daarna onze slaapplekken installeren. Want waar we sliepen was geen 5 sterren hotel, maar een 50.000 sterren hut. Geen elektriciteit, geen 'fatsoenlijk' stromend water, niks! We hadden allemaal een bed, 1 deken en een kussen. Het 'bed' bestond uit een normaal westers matrasformaat van tuinstoelkussen dikte. Met andere woorden: je kon beter zonder matras slapen want je lag toch al op de grond. Maar wat een ervaring!!

We hebben zelf loempias gemaakt en de lokale bevolking heeft voor ons gekookt. Na het diner had 1 van onze twee guide's een kampvuur gemaakt waar we met zijn allen rond hebben gezeten. De andere guide had een sigaret/pijp gemaakt van bananen bladeren en Thaise tabak. Die heb ik natuurlijk mooi even geprobeerd! Van Sai (onze CEO en guide op de volledige Thailand tour) kreeg ik een sigaar die ik heb geprobeerd. Nog nooit heb ik een sigaar gerookt dus vroeg ik Sai aan welke kant ik zoiets aansteek. Ik braaf naar haar luisteren. En na een half uur kwam ik erachter dat ik hem aan de andere kant aan ahd moeten steken, doordat een groepsgenoot het ineens opmerkte.

De volgende dag hebben we 4 uur(!!!!!) hiking gedaan. Nou ik kon wel janken. Het leek alsof ik weer op de middelbare school zat en Franse woordjes moest stampen. Wat een hel!! De hike was minder zwaar als de dag before waardoor ik nu wel wat van de natuur kon genieten. Maar dat was vooral omdat ik om de 20 meter stopte. Na 4 uur lang gepijnigd te zijn, kwamen we weer aan in een dorpje. In dit dorpje gingen we weer de nacht doorbrengen. Het dorpje zag er veel beter uit maar de matrassen waren helaas nog het zelfde. In de middag kwamen er een aantal Mahoets met hun olifanten. We mochten de olifanten wassen in de rivier en voeren. Als je wilde mocht je er ook op gaan zitten, dat heb ik wel gedaan. Maar ik voelde me er niet goed bij. Een olifant is niet om op te rijden of om te zitten, naar mijn mening. En ik vond het zelfs een beetje eng. Na de olifanten kon je kiezen om naar de lokale school te gaan om daar een kijkje te nemen. Maar ik was zo moe van het lopen dat ik op onze verblijf plaats ben gebleven met een paar anderen. Na het diner hebben we samen met onze guide's verschillende Thaise kampvuur spelletjes gespeeld. Zoals Ping, Pang, Peng, waarna je helemaal zwart van het roet eindigt.

De volgende dag zijn we vroeg op gestaan om 4 uur lang te kanoen. Onze guide's hadden bamboorafts gemaakt waar we een afstand van ongeveer 22 km mee hebben afgelegd door de busbush van Thailand. Wat een geweldig mooie natuur hebben ze hier zeg! Na de rafttocht zijn we naar ons hotel gegaan. Het eerste wat ik deed was een warme douche nemen en toen ben ik naar de dichtstbijzijnde massage salon gestrompeld. In de avond zijn we uitgegaan in Chang Mai. Het was niet heel groot maar super gezellig. Er waren alleen maar backpackers, toeristen en natuurlijk Ladyboys aanwezig. Toen we eenmaal terug waren in het hotel zijn we met een stuk of 5 het zwembad in gesneakt. Het zwembad was al gesloten, maar onze kamer grensde er zo'n beetje aan, en wij konden het natuurlijk niet laten om voor het slapen gaan even snel een duik te nemen. We zijn wel gepakt door het hotel personeel, maar gelukkig hingen er geen consequenties aanvast. Later zat ik te praten met Sai, zij was wakker gebeld door het hotel personeel omdat we aan het zwemmen waren. Ze kon er alleen maar om lachen!

De volgende dag hadden we een vrije dag en zijn we weer met de nachttrein naar Bangkok gegaan. We arriveerden al om 7u 's ochtends in Bangkok! Na samen te ontbijten in een restaurant ben ik samen met een Duitse jongen van de groep aan het zwembad gaan liggen totdat we konden inchecken.

Omdat dit het einde was van deel 1 van de tour door Thailand, waren er een aantal van onze groep die op zichzelf verder gingen reizen of die een andere georganiseerde tour gingen doen. Er gingen er ongeveer 8 weg en er kwamen 5 nieuwe mensen bij. Ik heb ze nog niet allemaal ontmoet omdat 1 koppel laat was. Met de nieuwe hebben we gedineerd op de 76e verdieping van het hoogste gebouw van Bangkok, de Baiyoke Tower. Wat een uitzicht, heerlijk eten en leuk entertainment! Tijdens het dinner kwamen er verschillende entertainment acts voorbij: clowns, dansers en een band die speelde op pannen e.d. Na het diner zijn we naar de top geweest, waar het uitzicht nog beter was!

Vandaag is de eerste volledige dag met de nieuwe groep. Maar 3 mensen van onze oude groep konden niet zonder ons en hebben ons gezelschap gehouden. Zij zitten nu in een ander hotel, aan de andere kant van de straat en waren vandaag vrij, net als wij. We hebben een lekker dagje aan het zwembad gelegen, een 'normale' maaltijd gegeten (lunch in een burgertent!!) en vanavond stappen we weer op de nachttrein naar het zuiden van Thailand.

Ja, de noodles en rijst komen nu wel een beetje mijn neus uit. Ze hebben heerlijk eten in Thailand, maar soms eens iets als een burger, frietjes of gekookte aardappelen is ook wel lekker. Wat er nu ook wel in zou gaan is een lekkere Hollandse stamppot!

Ik ben benieuwd wat we in het zuiden van Thailand allemaal voor spannends gaan doen! Ik hoop snel wat foto's te kunnen updaten. Niet alle internetcafe's zijn zo goed dat ze mijn telefoon of GoPro herkennen, jammer genoeg.

Maar voor nu, ga ik nog even lekker aan het zwembad liggen!

Tot snel, XOXO

First few days!

Wauw, gewoon wauw! Wat een reis en wat een land! Het is hier zo mooi, rustig en chaotisch allemaal tegelijk. Maar ik zal beginnen bij het begin, anders kan je er geen touw aanvast knopen.

In mijn vorige verhaal was ik gebleven bij het moment waarop ik het vliegtuig in stapte. Ik had twee verschillende vluchten, eentje van Amsterdam naar Kuala Lumpur (Maleisie) en daar had ik een overstap naar Bangkok, de hoofdstad van Thailand.

De problemen begonnen al in Amsterdam, toen ik wilde inchecken zei de dame achter de counter dat ik misschien overgeplaatst zou worden naar een ander vliegtuig. Eentje die rechtstreeks naar Bangkok zou gaan, maar wel pas om 17:00u zou vertrekken in plaats van 12:00! Maar ik zou dan 10 minuten eerder aankomen in Bangkok en niet hoeven overstappen. En daar boven op zou ik 300,- cash krijgen omdat ik dan eerder aan zou komen. Het mooiste was nog, dat de vrouw daarna dood leuk vertelde dat als ik later dan 10:15u zou aankomen in Bangkok (de tijd die ik origineel zou aankomen als ik zou vliegen zoals ik het had geboekt) ik in plaats van 300,- euro, 600,- cash zou krijgen. Ik besloot om het aanbod aan te nemen, want uiteindelijk zouden er alleen maar voordelen aanzitten. Uiteindelijk hoefde ik niet meer met de rechstreekse vlucht die de dame mij aanbood omdat ik toch nog in mijn origineel geboekte vliegtuig mee kon. Too bad, goodbye 300,- euro haha!

De vlucht was oke, wel erg lang bijna 13 uur! Maar gelukkig had ik leuk gezelschap. Naast me zat een jongen van, ik denk een jaar of 23, waar ik wel leuk mee kon kletsen. Aan de andere kant zat een oudere vrouw, die telkens als ik aardig tegen haar probeerde te doen, mijn niet eens een blik waardig schonk. Ohja, tijdens de vlucht moest ik naar de wc. Dus ik ging naar de wc. maar toen ik terug wilde naar mijn plek, moest ik om lopen omdat er iets in mijn pad stond. Daardoor moest ik door een crewcabin. Ik deed het gordijntje opzij en zag dat er een steward daar bezig was. Toen ik hem vroeg of ik langs daar kon begon hij een beetje tegen me te kletsen. Hij vroeg waar ik heen ging en wat ik ging doen, een beetje de standaard vragen. Toen hij hoorde dat ik naar Maleisie zou gaan zei hij dat hij me wel ging rondleiden en dat ik hem maar moest toevoegen op facebook. Hij schreef zijn naam op e.d. en toen ben ik maar weer snel gaan zitten. Waarom, denk je nu.. Nou, omdat hij een ajar of 38 was, daarom!!! De tweede vlucht was veel korter, en omdat ik wist dat ik er toen al bijna was, was het veel aangenamer. Ik zat aan het raam en het was ochtend dus ik kon mooi van bovenaf Maleisie en Thailand zien.

Eenmaal op het vliegveld van Bangkok was ik nogal desperate to find my lugage. Want mijn bagage was met die rechtstreekse vlucht meegegaan, dus ik wist niet waar ik moest zoeken. Maar met een beetje rondvragen kom je al een heel eind;) Eenmaal met mijn bagage opzak ging ik opzoek naar mijn taxi chauffeur. Hij zou mij ophalen om 10:15 op een bepaalde locatie op het vliegveld. Ik daarheen, wat denk je.. tussen de 394267 taxichauffeurs met een bordje, geen 1 bordje met mijn naam! Ik vond hem pas rond 11u! Hij wilde maar niet toegeven dat het aan hem lag. Maar aangezien ik voor elk mogelijk bordje heb stil gestaan om te lezen of mijn naam erop stond, was het zeker wel zijn schuld haha. We moesten nog op een andere passagier wachten maar die was er rond 12u nog niet. Dus zijn we maar vertrokken. De rit duurde voor mijn gevoel wel 5 uur! En achteraf gezien was het nog bijna zo ook. De chauffeur wilde onderweg nog lunchen, en hij reed erg hard. Maar ze zeiden dat het een 3 hour drive was. Toen ik de taxi in wilde stappen had ik ook gelijk mijn eerste blunder in de pocket. We liepen naar de auto en de chauffeur vroeg of ik voorin of achterin wilde. Ik wilde voorin dus ik probeerde de deur open te maken, maar hij zat nog op slot (dacht ik). Wat bleek nou, in Thailand rijden ze aan de andere kant van de weg en zit het stuur aan de andere kant. De chauffeur was me heel erg aan het uitlachen haha, ja weet ik veel !:P Btw, we hebben nog geluncht onderweg, en de taxi chauffeur betaalde. Nadat ik hem eens lief aankeek natuurlijk.

Eenmaal in op het vrijwilligers centrum kreeg ik een kleine rondleiding. Ik heb alle wildlife gezien, zoals de apen, krokodil, beren, noem maar op, ze hebben het hier. En hier op het centrum is er maar 1 olifant. De andere olifanten staan in andere delen van het park, de Midlands en de Newlands. Na de rondleiding kreeg ik een kamer toegewezen. Het is een kamer waar ik samen met 2 andere meisjes slaap en waarmee ik een badkamer deel. De badkamer, je gelooft het nooit, je kan het toilet niet doorspoelen en je mag er geen toiletpapier in gooien. Toilet papier moet je in een emmer met een deksel doen en de toilet spoel je door door met een soort plastick pan water uit een waterbak naast de wc te scheppen en dat erdoorheen te gooien. En als dat niet werkt heb je altijd nog een hogedruk spuit naast de wc hangen!! Het huisje bestaat totaal uit 2 slaapkamers met elk 3 meisjes en per kamer een eigen badkamer. Op deze eerste dag heb ik ook gelijk leuke vriendinnen gemaakt. Vijf andere meiden: Nina uit Noorwegen, Nicoline uit Nederland, Carolina uit Costa Rica, Lani (Rosie) uit Australie en Signe uit Denemarken. Hele leuke meiden!!

Elke dag werk je met een andere groep mensen aan andere olifanten. Ze hebben er hier ongeveer 15! We beginnen de dag om 06:30en werken tot ongeveer 16:30. Wat we eigenlijk de hele dag doen is bananaballs maken en composting. Bananaballs zijn ballen die we zelf rollen van geprakte bananen, vitamine poeder en brokken, net als hamster/konijnen brokken maar dan veel groter. Als we gaan composten gaan we de olifantenkeutels opruimen en gooien we nieuwe stukken bananenboomstam stukken in de habitats. We mogen ook de olifanten wassen en gaan ook met ze wandelen, net als een hond maar dan zonder lijn.

Om de twee dagen gaan we bananatree harvesting. Dan gaan we achterin een truck met 4 tot 8 man naar een bananenboom bos samen met wat Thaise mannen die hier werken. Zij kappen de bomen om en wij wij brengen de bomen naar een vrachtwagen. Op het centrum worden de boomstammen in stukken gekapt en aan de olifanten gevoerd. De olifanten trappen op de stukken zodat ze openbarsten en de olifanten de binnenkant kunnen eten.

Op de eerste volledige dag dat ik hier was zijn we na het werk en na het diner naar Cha-Am geweest, een Thaise stad. We hebben een drankje gedaan daar en zijn even op het strand geweest. Ookal woon ik aan de kust, het is prachtig. Heel anders! En toen we daar waren staken ze vuurwerk af! Blijkbaar is dat heel normaal in Thailand en doen ze dat het hele jaar door. Hoe we in Cha-Am zijn gekomen, haha dat wil je niet weten. Net als bij de harvesting achter in een pick-up truck met 6 man met een gangetje van 120 over de snelweg! We stuiterden er bijna uit, want om nou te zeggen dat de wegen hier goed zijn:P Gelukkig had de pickup wel een dakje waar we ons hoofd maar 5 keer aan stootte door de putten in de weg.

Vandaag ben ik op bananatrees harvesting geweest. Het is echt heel zwaar, maar wel leuk! Wat het vooral zwaar maakt is de hitte. Want je staat in een bananatree bos maar de bomen zijn niet heel erg groot, dus je staat alsnog in de volle zon. De bodem van zo'n bos is like allemaal kleine dijkjes enzo, maar er groeit ook heel veel hoog gras. Daardoor heb ik heel hard mijn enkel verstuikt. Maar ik, met mijn slimme hoofdje, heb toch lekker door gewerkt. Na de harvest, onderweg terug naar het centrum, zijn we gestopt bij een rivier waar we in mochten zwemmen om even op te frissen na het sjouwen van de bananatrees. 's Middags ben ik nog gewoon naar mijn olifanten team gegaan om daarvoor te zorgen. Waardoor ik na het werk maar meteen om een ijszak ben geweest, want heel mijn enkel was dik.

Toen ik bij de bar zat (op het rescue centre) met een ijszak op mijn enkel, kwam iemand van de staff langs gelopen. Zij vroeg me ineens in het Nederlands: Hoe was je dag? And I was like.. WHAAATT?? Want ik had al veel vaker met haar gepraat maar ze praatte constant engels tegen me. Wat bleek nou, zij is gewoon Nederlands! En the founder van het centrum is ook Nederlands! Hij komt uit de buurt van Breda als ik het goed heb. Toen hij mij zag zitten met mijn enkel en hij vroeg wat er wat gebeurd. Liep hij terug naar zijn verblijf, kwam terug met olijven, artisjokken, een fles rode wijn, een fles Malibu en een pak ananas sap. Hij schonk een heerlijke mix van crushed ice, Malibu en ananas sap voor me in en zo hebben we even zitten kletsen.

Al met al een top paar eeste dagen gehad!:) Hele leuke mensen hier, hard werken, heel warm, kut matrassen, lekker eten, vriendelijke Thaise mensen, vieze straat honden (die ze hier ook opvangen) en geweldige olifanten!

Ohja, ik ben nog achterna gezeten door een olifant. Ze had honger en ik had eten in mijn handen. Dus ze draaide naar me om toen ik haar eten in haar slurf wilde leggen (zoals we hier altijd doen) maar toen begon ze te rennen! En weet je wat de Mahoet zei (Mahoets zijn de Thaise mannen die ons helpen bij het verzorgen van de olifanten): Yes, she hungly!

Weer een heel verhaal! Ik ga proberen snel foto's te posten, want ik heb er al super veel gemaakt! By the way, sorry voor mijn Engels. Ik ben nu zo gewend om Engels te spreken, ik schrijf ondertussen ook nog alleen maar Engels.

Nu ga ik lekker naar mijn bedje met mijn zere enkel en hoop ik dat ik morgen weer gewoon aan het werk kan. En dat drankje, die ga ik onthouden! Als ik terug ben, zijn jullie allemaal welkom om hem te proberen =D

XOXO

D-day

Het is zover, de tijd is daar.. D-DAY! Na gister lekker veel te lopen stressen, zijn we nu eindelijk onderweg naar Schiphol. Nu ik in de auto zit, in mijn outfit die ik 3 weken geleden al had uitgekozen om vandaag aan te doen, begint toch langzaam het besef te komen dat mijn reis nu echt gaat beginnen. Voor mij is het nu nog heel onwerkelijk en ik kan het me nog niet goed voorstellen dat ik strakjes tussen de olifanten sta.

Maar ik ga met een goed gevoel weg. Na gisteren een Goodbye Borrel te hebben gehouden met al mijn lieve vriendjes en vriendinnetjes, ben ik er (bijna) helemaal klaar voor. Ik vond het heel leuk iedereen nog eventjes te zien, onder het genot van een paar glazen Martini en een paar lekkere hapjes. Iets wat ik strakjes niet zo snel meer zal eten/drinken. Nee, dan word het sprinkhanen en meelwormen op een stokje als "lekkere" snack. Maar zodra zij de deur uit waren en ik even alleen thuis zat, begon het toch langzaam te dagen: Ja nu is het the real deal.

Straks als we op het vliegveld zijn, ik de laatste keer mijn goeie, werkende, niet kapotte telefoon kan vast houden, wanneer ik mijn papa, mama, mijn geliefde zusters en als verrassing Joyce een dikke knuffel geef. Dan denk ik toch dat ik stiekem een traantje moet laten. Niet omdat ik ze ga missen (no offence) maar omdat het moment dan eindelijk daar is. Want afentoe schiet er nu nog door mijn hoofd: waar ben ik in vredesnaam aan begonnen?! Hoeveel zin ik er ook in heb, nu heb ik toch wel een beetje buikpijn!!????

Iedereen thuis, die ik niet meer heb gezien gisteren, een hele dikke kus en knuffel! Ik ben over 2 maandjes weer thuis, dan overspoel ik jullie allemaal (nog eens) met mijn verhalen, ervaringen, foto's enzovoorts. En dan vraag ik me af waar ik al die tijd zo zenuwachtig voor was.

Tot snel allemaal! XOXO

De spanning stijgt!

Hello allemaal!

De laatste voorbereidingen van mijn reis zijn begonnen! Van het bedenken 'waarheen' en de dilemma's van 'wat wil ik zien' naar: 'NOG MAAR 19 NACHTJES SLAPEN!!!'. Ja aan het wachten, werken, dromen en fantaseren komt dan eindelijk een eind, want het is bijna zover.

Het word steeds spannender en het liefst wil ik er nog niet te veel aan denken. Want wat een paar maanden geleden nog een droom was, begint nu langzamerhand realiteit te worden. En soms, soms is dat best wel een beetje eng. Nu slaap ik slecht en denk ik steeds dat ik dingen ben vergeten te regelen of kopen. En zodra familie of vrienden beginnen over de risico's die het met zich mee brengt, krijg ik toch wel een beetje zweet handjes.

Maar hoeveel mensen er waarschuwen voor de risico's en me liever niet zien gaan (uit bezorgdheid), zoveel mensen zijn er die super enthousiast over zijn en gezellig mee dromen! En wees eerlijk, wie geen risico's durft te nemen heeft eigenlijk ook maar een saai leventje

Nou mijn eerste blog is geschreven en voordat ik vertrek zal er vast nog wel eentje komen. Leuk dat jullie mij volgen en dat ik mijn verhalen met jullie kan delen. Ik kan niet wachten tot ik terug ben om jullie nog meer te vertellen! Maar tot die tijd genieten we allemaal nog even van de kerstdagen en oud en nieuw, en hoop ik dat we allemaal een geweldig, gezond en liefdevol jaar in gaan.

XOXO Sinitta